กว่าจะได้เป็น "Programmer"

วันนี้ผมอยากจะเล่าเรื่องราวตั้งแต่วัยเด็ก จนกระทั่งได้เป็น Programmer เอาไว้ให้ผ่านเล่นๆกันนะครับ (เผื่อน้องๆ ที่มีความใฝ่ฝันด้านนี้ หรือกำลังจะมี.. ได้อ่าน ได้รู้ถึงประสบการณ์จริงๆ ของผมนะครับ ^^)

วัยมัธยมต้น

ม.ต้นเป็นอะไรที่เนื้อหาการเรียนเริ่มยาก ต้องเตรียมสำหรับเข้าม.4 ว่าเราจะเรียนสายไหนดี โรงเรียนผมมีแค่ วิทย์-คณิต, ศิลป์-คำนวณ, ศิลป์-ภาษา แต่ตอนนั้นเราก็เรียนๆไป ไม่สนว่าต้องเรียนสายอะไร ช่วงนั้นเริ่มเล่นเกมส์ออนไลน์ ยุคนั้นก็ Ragnarok มาใหม่ๆ เป็นเกมส์ตีมอนสเตอร์เก็บเลเวล ก็เล่นกับเพื่อนสนุกดี แต่ผมเป็นคนไม่ชอบเกมส์แนวนี้เท่าไร level เกือบ 30 ก็เลิกเล่นไป

วัยมัธยมปลาย

ตอนแรกตัดสินใจเลือกเรียนศิลป์-คำนวณ เพราะผมชอบคณิตศาสตร์และไม่ชอบวิทยาศาสตร์เลย แต่แม่ไม่ยอม สุดท้ายได้เรียนสายวิทย์-คณิต เพราะไม่ว่าไม่ชอบภาษายิ่งกว่า (อย่างน้อยวิทย์ มันก็ยังมีคำนวณคล้ายๆ คณิตบ้างในบางเนื้อหา) ช่วงนั้นจัดเต็มทุกสิ่งอย่างทั้งเรื่องเรียน (ไม่งั้นสอบตก) เรื่องเล่น (DOTA เริ่มเข้ามาแล้ว) 

ม.ปลาย ผมเริ่มมีความรู้เกี่ยวกับ computer มากขึ้น ลงโปรแกรมเป็น พิมพ์งานได้แต่ช้า ทำ slide (powerpoint) เริ่มเก่ง แล้วก็เริ่มลองผิดลองถูกเกี่ยวกับ computer ตั้งแต่ถอดประกอบ PC ที่บ้าน มีความรู้เรื่องอุปกรณ์คอมฯ นิดหน่อย หลายๆเรื่องก็ได้มาจากเพื่อน เช่น วิธีลง Windows วิธี Format เครื่อง พออะไรที่ถึงเวลาต้องทำมันก็จะได้เรียนรู้ทีละนิดๆ แต่ตอนนั้นผมก็ยังไม่มีความคิดอยากเรียนทางคอมพิวเตอร์โดยตรงเลย

วัยมหาวิทยาลัย

อย่างไรก็ไม่รู้ บั้นปลายชีวิตม.ปลาย ทำให้ผมตัดสินใจเรียนสาขาคอมพิวเตอร์จนได้ ความคิดอยากเป็น Programmer ผุดมาจากไหนก็ไม่รู้ จะคณะวิศวะฯ หรือวิทยาศาสตร์ ก็ได้ ระหว่างเรียนเราจะเจออะไรหลายๆอย่างที่ไม่เคยพบเห็นในชีวิตมาก่อน ไม่เคยรู้เลยว่าเกมส์ที่เราเล่นเค้าต้องทำอะไรบ้าง โปรแกรมที่เราใช้ทำได้อย่างไร การเรียนสายนี้ผมก็ได้รู้จักเกือบทั้งหมดตั้งแต่ เขียนเกมส์ ตั้งค่าอุปกรณ์คอมฯ เขียนโปรแกรม และที่สำคัญ การฝึกงาน (มหา'ลัยไหนไม่มีให้ฝึก แนะนำให้หาเองครับ เพื่อประสบการณ์ จะช่วยให้หางานได้ดียิ่งขึ้น) และโปรเจคจบที่เล่นเอาอดหลับอดนอนกันเป็นเดือนๆ

วัยทำงาน

ผมได้เป็น Programmer อย่างที่คิดไว้ และทำให้ผมรู้ว่า Programmer คือระดับล่างสุดของงานสายนี้ เมื่อมีประสบการณ์ และเติบโตขึ้นไปก็จะเป็นตำแหน่งอื่นที่สูงกว่า เช่น Senior Programmer, System Analyst แต่สำหรับผม วันนี้ผมได้ทำตามฝันแล้วคือได้เป็น Programmer ที่เหลือเป็นเรื่องของประสบการณ์ที่จะพัฒนาตัวผมให้เก่งยิ่งขึ้น การไขว่คว้าหาความรู้ให้ก้าวทัน Technology ที่เปลี่ยนไปอย่างรวดเร็วให้ทัน 

*ข้อคิด*

แต่ละคณะ มีความแตกต่างของมัน เพียงแต่ว่า ตลาดงานในประเทศไทยมีไม่พอกับคนที่จบมา มหาวิทยาลัยต่างๆ จึงต้องปรับหลักสูตรให้เข้ากับงานที่นักศึกษาจบไปแล้ว สามารถประกอบอาชีพได้จริง ซึ่งที่ผมเจอมา ทั้ง วิศวะฯคอม วิทยาศาสตร์คอม ICT หรือแม้แต่คณะบริหารฯ ก็ล้วนรับตำแหน่ง Programmer ได้ทั้งสิ้น เพราะความเป็นจริง บริษัทฯ มักจะสอนงานให้พนักงานใหม่อยู่แล้ว แต่เราต้องพัฒนาศักยภาพให้สูงกว่า เพื่อสร้างความแตกต่าง

กว่าจะได้เป็น "Programmer"...

ช่วงเริ่มต้น อาจมาจากเกมส์ก็จริงอยู่ แต่ถ้าเราเล่นอย่างเดียว ไม่เก็บเกี่ยวอะไรจากมันเลย ก็จะเป็นการเล่นที่ไร้ประโยชน์จริงๆ เล่นเกมส์ผมมักจะอ่านเนื้อเรื่อง ก็จะทำให้ได้ภาษาบ้าง หรือเวลาที่เกมส์ไหนเล่นไม่ได้ หรืออาจจะเป็นโปรแกรมไหนเปิดไม่ได้ ผมก็จะพยายามหาวิธีแก้ไขมัน สิ่งเหล่านี้จะทำให้ผมจำได้ และเพิ่มประสบการณ์ให้ผมเอง ทุกวันนี้จะทำอะไรก็ใช้คอมฯตลอด ตั้งแต่ทำงาน เล่นเกมส์ อ่านหนังสือ(E-Book) อ่านบทความ ดูทีวี ดูวีดีโอ คุยกับเพื่อน ใครไม่อยากเป็นแบบนี้ลองคิดดีๆนะครับ ^^

credit picture from : https://www.facebook.com/pages/I-am-ProgrammerI-have-no-life/241806149201604